بازار آهن روز جاری در ادامه کاهش قیمت ها در هفته گذشته همچنان به روند نزولی خود ادامه می دهد و اگر بخواهیم میزان کاهش را بصورت میانگین در حوزه های مختلف بازار آهن بررسی کنیم می توانیم بگوییم که

بازار آهن روز جاری در ادامه کاهش قیمت ها در هفته گذشته همچنان به روند نزولی خود ادامه می دهد و اگر بخواهیم میزان کاهش را بصورت میانگین در حوزه های مختلف بازار آهن بررسی کنیم می توانیم بگوییم که :
در حوزه قوطی و پروفیل میزان کاهش نرخ بین ۵ تا ۳۰ تومان
در حوزه شمش میزان افت قیمت در بخش غیر دولتی و بصورت غیر رسمی بین ۱۰ تا ۳۵ تومان
در حوزه میلگرد دامنه کاهش قیمت را می توان بین ۱۰ تا ۴۵ تومان
در حوزه محصولات وارداتی که در بنادر عرضه می شود بین ۵ تا ۲۵ تومان
در حوزه نبشی و ناودانی افت قیمت بطور میانگین بین ۱۰ تا ۳۰ تومان
و در حوزه ورق های تولید داخل دامنه کاهش قیمت بین ۵ تا ۱۵ تومان
و در حوزه تیرآهن میزان کاهش قیمت در تیر اهن های سبک ( ۱۴ تا ۱۸) بین ۵ تا ۲۰ تومان و در بخش تیر آهن های سنگین تقریبا وضعیت با ثباتی گزارش شده است .به نظر می رسد هنوز بازار آهن در به ثبات رساندن قیمت ها تردید دارد و زمان برای ایستایی و ماندگاری قیمت ها حتی در یک بازه زمانی کوتاه مناسب نیست در این میان ۲ نکته قابل تامل وجود دارد :

1. آنچه در بخش قیمت گذاری قابل لمس و مشهود می باشد این است که بعضا واحدهایی که در هنگام رشد شتاب و هیجان زیادی برای سرعت بخشیدن به قیمت ها داشتند هم اینک روندی معکوس دارند و بازهم پیشگام در نزول قیمت ها می باشند این که اتخاذ این روش ها چه تبعاتی برای بازار آهن و حتی خود آنها دارد جای بسی تامل است ولی به نظر می رسد در چنین روزگارانی این واحدها به نوعی لیدر قیمت گذاری شده اند که اگر این مطلب درست باشد انتظار می رود که رفتاری هوشمندانه تر از خود بروز دهند
2. ادامه روند کاهش قیمت در این روزها, حال و هوای خوشی برای تولید کنندگان داخلی نگذاشته است; در حالیکه تولید کننده خصوصی هنوز خاطره روزهای سیاه و به اذعان کارشناسان روزهای ” خودکشی فولاد ” سال گذشته را فراموش نکرده است; گویی تاریخ مجددا در حال تکرار شدن است; اصلی ترین عاملی که در واقع محرکی شد برای نجات فولاد ایران; افزایش قیمت‌های جهانی در اواخر سال پیش بود که تا حد زیادی امید را به جامعه تولیدی کشور بازگرداند; حالا اما خبرهای نه چندان خوشایندی از گوشه و کنار به گوش میرسد که حاکی از تداوم ریزش قیمتهای جهانی در هفته اخیر است.

این موارد زنگ خطری است برای بستر تولید کشور و در نهایت بازار آهن معاملات در ایران , و این پرسش اساسی را به ذهن متبادر می سازد که آیا براستی راهی معقول تر و منطقی تر در رقابت برای سهم بازار آهن وجود ندارد ؟
پاسخ این پرسش باید توسط خود بازیگران اصلی بازار آهن داده شود